تغذیه مصنوعی سفره های آب زیر زمینی
فهرست مطالب
 فصل اول : مقدمه
 ۱-۱- منشاء آبهای زیر سطحی – نظرهای اولیه
۱-۲- وجود آبهای زیرزمینی در نقاط مختلف کره زمین
۱-۳- هیدرولوژی و ژئوهیدرولوژی جدید
۱-۴- لزوم شناختن و بهره برداری بهینه آبهای زیر زمینی
 فصل دوم : شناخت آبهای زیرزمینی
 ۲-۱- کلیات
۲-۲- پیدایش آبهای زیرزمینی
۲-۳- اهمیت آبهای زیرزمینی
۲-۴- انواع سفره های آب زیرزمینی
۲-۵- پارامترهای فیزیکی در سازنده های آبدار
۲-۶- معادلات تعادل در جریان آب بطرف چاه
۲-۷- اثر چاهها بر یکدیگر
 فصل سوم : اکتشاف آبهای زیر زمینی
 ۳-۱- روشهای ژئولوژیک و هیدرولوژیک
۳-۲- روشهای ژئوفیزیک سطحی
۳-۲-۱- روش مقاومت الکتریکی
۳-۲-۲- روش لرزه نگاری
۳-۳- روشهای تحت الارضی
۳-۳-۱- حفاری آزمایشی و لوگهای زمین شناسی
۳-۳-۲-روشهای ژئوفیزیک
فصل چهارم : حرکت آبهای زیر زمینی
۴-۱-جریان یک بعدی
۴-۱-۱- آبخانهای محبوس
۴-۱-۲- آبخانهای غیر محبوس
۴-۱-۳- آبخانهای تراوش کننده
۴-۲- جریان شعاعی در چاهها
۴-۲-۱- آبخانهای محبوس
۴-۲-۲- آبخانهای آزاد
۴-۲-۳- آبخانهای تراوش کننده
۴-۳-آبخانه با تغذیه عمودی و یکنواخت
۴-۳-۱- سیستم رودخانه- آبخانه
۴-۳-۲-سیستم چاه و آبخانه
۴-۴-چاه در نزدیکی مرزهای آبخانه
  ۴-۴-۱- چاه در نزدیکی رودخانه
۴-۴-۲- چاه در نزدیکی مرز غیر قابل نفوذ
۴-۴-۳- چاه در نزدیکی مرزهای دیگر
۴-۵- جریان به چاههای ناقص
۴-۶- تداخل چاهها
  ۴-۶-۱- افت پیرامون چاههای متداخل
  ۴-۶-۲- دبی چاههای متداخل(مزاحم)
  ۴-۶-۳- تاثیر بهره برداری از حوزه چاه در یک منطقه
 فصل پنجم: بهره برداری از آبهای زیر زمینی
 ۵-۱- بهره برداری بهینه از آبهای زیر زمینی
۵-۲- پمپ ها
  ۵-۲-۱- ائولن ها (چرخابهای بادی)
  ۵-۲-۲- پمپ های الکتریکی
۵-۳- گزینش پمپ، آزمایش دبی
۵-۴- چاه عمیق
  ۵-۴-۱- روشهای حفاری چاه عمیق
  ۵-۴-۲- تشکیلات چاه عمیق
۵-۵- قنات
  ۵-۵-۱- جریان آب بطرف قنات
  ۵-۵-۲- محل قنات
  ۵-۵-۳- حریم قنات
  ۵-۵-۴- لایروبی قنات
۵-۶- تغذیه لایه آبدار استخراج شده
  ۵-۶-۱- شعاع عمل چاهها
  ۵-۶-۲- بالا امدن و یا برگشت آب (جبران)
  ۵-۶-۳- آزمایش با دبی ثابت
۵-۷- سدهای زیرزمینی
 فصل ششم : تغذیه مصنوعی سفره های آب زیر زمینی
 ۶-۱- تعریف
۶-۲- هدفهای تغذیه مصنوعی
۶-۳- لزوم تغذیه مصنوئی به منظور منابع زیر زمینی آب در مناطق خشک و نیمه خشک
۶-۴- اشاره ای به اصول نظری تغذیه مصنوعی
 ۶-۴-۱- مروری بر کارهای انجام شده
 ۶-۴-۲- گزینش مکان
 ۶-۴-۳- منابع آبی
 ۶-۴-۴- روشهای تغذیه مصنوعی
۶-۵- استخرهای تغذیه
۶-۶- روش ساختن استخر های تغذیه
۶-۷- نگهداری استخرهای تغذیه
۶-۸- طراحی شبکه های گسترش سیلاب برای آبیاری وتغذیه مصنوعی
 ۶-۸-۱- گزینش بده
  ۶-۸-۱-۱- آبیاری غلات و علوفه دست کاشت
  ۶-۸-۱-۲- آبیاری سیلابی مراتع
  ۶-۸-۱-۳- آبیاری سیلابی جنگلهای دست کاشت
  ۶-۸-۱-۴- تغذیه مصنوعی
۶-۹- تغذیه سفره های زیرزمینی به وسیله پرکولاسیون(فرونشست)
 منابع
فصل اول : مقدمه
  ۱-۱- منشاء آبهای زیر سطحی – نظرهای اولیه
با در نظر گرفتن اهمیت آب زیرزمینی در تمدن شرق، این اندیشه ایجاد می‌شود که چرا مدارک اندکی در مورد نظریات مربوط به منشأ این آبها وجود دارد. اندیشیدن در این مسایل توسط یونانی‌ها صورت گرفته است، ولی با وجود تفکر زیادی که در مورد منشأ آب‌های زیرزمینی نموده‌اند، پیشرفتی بسیار جزیی نصیبشان شده است. این عدم موفقیت با پیشرفت غیرقابل تصوری که در فلسفه و ریاضیات نموده‌اند تعجب آمیز است. یکی از علل ممکن عدم پیشرفت آنها در نظریه آب‌های زیرزمینی، پافشاری «افلاطون» و دیگر فلاسفه بود در اینکه «فلسفه و علوم، کم و بیش از نظر آزمایش‌ها، مشاهدات واقعی و کاربردهای عملی با یکدیگر اختلاف دارند» بدین ترتیب شکافی عمیق بین تجربه و نظریه به وجود آمد. اهمیت پندار یونانی در مکتب علمی‌ی است که ریشة ۲۰۰۰ ساله دارد. اعتبار نوشته‌های یونانی در مورد علوم زمینی در مکتب «البرتوس ماگنوس» (۱۲۸۰ـ۱۲۰۶ میلادی) و «توماس اگیناس» (۱۲۷۴ـ۱۲۲۵ میلادی) در قرون وسطی (۱۴۵۰ـ۱۲۵۰ م) به اوج خود رسید. این اعتبار بر حال تا حدود ۲۰۰ سال پیش نیز به قوت خود باقی ماند.
یونانی‌ها از وسعت زیاد رودخانه‌ها در مقایسه با سیلابی که از یک باران سنگین مشاهده می‌شد در تعجب بودند. آن‌ها هم چنین از غارها، حفره‌ها و چشمه‌های بزرگ در سنگ‌های آهکی که بیشتر شبه جزیرة بالکان را تشکیل می‌دهد نیز تعجب می‌کردند. معمول تربین بیان برای منشأ رودخانه این بود که رودخانه‌ها از «چشمه‌» های بزرگ سرچشمه می‌گیرند و «چشمه»ها نیز به نوبة خود از رودها و یا دریاچه‌های زیرزمینی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از اقیانوس‌ها تغذیه می‌شوند، آب می‌گیرند. این طرز تفکر، فلاسفه اولیه علوم طبیعی را با دو مسأله روبرو می‌کرد:
(۱) چگونه آب اقیانوس شوری خود را از دست می‌دهد؟
(۲) چگونه آب اقیانوس از سطح دریا به چشمه‌های واقع در ارتفاعات کوه‌ها می‌رسد؟
«تالس» (۵۴۶ ـ ۶۴۰ قبل از میلاد) که فیلسوفی «ایونی» (یونان قدیم) و پیرو مکتب «میلتوس» بود، به نام اولیه دانشمند واقعی نامیده شده است. تصور وی در این بود که آب توسط باد به داخل سنگ‌ها رانده شده و در اثر فشار سنگ‌ها، به طرف سطح آنها حرکت کرده و در نتیجه به صورت چشمه خارج شده است. افلاطون (۳۴۷ـ۴۲۷ قبل از میلاد) فیلسوف بزرگ آتنی یک غار وسیع زیرزمینی را به عنوان منشأ آب تمام رودخانه‌ها تصور می‌نمود که توسط راهروهای متعدد زیرزمینی از آب اقیانوس تغذیه می‌شود. ولی مکانیسم این گردش به طور کامل بیان نگردید. این تعبیر بر عقاید افلاطون که بر علوم قرون وسطی نیز اثر گذاشته است، به طوریکه «کرینین» اشاره کرده است، محتملاً برداشت صحیحی از اندیشه‌های جدی‌تر وی دربارة این مطلب نمی‌باشد. در واقع کتاب «کریتیاس» حاوی بیان کاملاً دقیقی از دورة هیدرولوژی است. «ارسطو» (۳۲۲ـ۳۸۴ قبل از میلاد) اگرچه شاگرد افلاطون بود، لیکن نظریات وی را دربارة منشأ آب زیرزمینی تا حد زیادی تصحیح نمود. اندیشة ارسطو این بود که آب زیرزمینی در یک دستگاه پیچیدة اسفنجی شکل از حفره‌های زیرزمینی تشکیل شده و آب از این حفره‌ها به چشمه‌ها تخلیه می‌شود. بخار آبی که در داخل زمین ایجاد می‌شود، قسمت اعظم آب چشمه‌ها را تشکیل می‌دهد. ارسطو به هر حال دانست که منشأ قسمتی از آب این حفره‌ها بارانی است که به زمین نفوذ کرده و به همان صورت مایع به حفره‌ها داخل شده است.